Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Από την ομιλία του Τσάρλι Τσάπλιν, στα 70στά γενεθλιά του...




Οταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά ,
μπόρεσα να καταλάβω ότι ,
ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη απλώς με 
προειδοποιούσαν να μη ζω ενάντια 
στην αλήθεια της ζωής μου.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε
ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ

Οταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
κατάλαβα σε τι δυσκολη θέση ερχόταν κάποιος,
όταν του επέβαλα τις επιθυμίες μου.
Και όταν μάλιστα δεν ήταν η καταλληλη στιγμή 
και ούτε ήταν έτοιμος ο άνθρωπος , 
ακόμα και αν αυτός ημουν εγώ.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε
ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ.

Οταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
έπαψα να λαχταρώ για μια αλλη ζωή 
και εβλεπα γύρω μου ότι τα πάντα μου έλεγαν 
να μεγαλώσω.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε
ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ.

Οταν αρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, 
καταλαβα οτι σε καθε περίσταση ήμουν στο καταλληλο μέρος 
και πάντα στην καταλληλη στιγμή.
Αυτο με εκανε να γαληνέψω.
Σήμερα , ξερω οτι αυτό το λεμε
ΑΛΗΘΕΙΑ.

Οταν αρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά , 
έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερο χρονο μου και 
να κάνω μεγαλόπνοα σχεδια για το μέλλον.
Σήμερα , κάνω μονο οτι μου αρέσει και με γεμίζει χαρά,
ότι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά.
Με το δικό μου τρόπο και με τους δικούς μου ρυθμούς.
Σήμερα , ξέρω ότι αυτό το λέμε
ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ.

Οταν αρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, 
απελευθερώθηκα από ότι δεν ήταν υγιεινό για μένα.
Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και 
οτιδήποτε με απομάκρυνε από τον εαυτό μου.
Παλια , αυτό το έλεγα "υγιή εγωισμό".
Σήμερα , ξερω οτι αυτό το λέμε
ΑΥΤΑΓΑΠΗ

Οταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά ,
έπαψα να έχω πάντα δίκιο. Ετσι έσφαλα πολύ λιγότερο.
Σήμερα, ξερω οτι αυτό το λεμε
ΑΠΛΟΤΗΤΑ.

Οταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
αρνήθηκα να συνεχίσω να ζω στο παρελθόν μου 
και να ανησυχώ για το μέλλον μου.
Τωρα ζω κάθε μέρα την καθε στιγμή 
που ξερω ότι ΟΛΑ συμβαίνουν.
Σήμερα , ξερω οτι αυτό το λέμε
ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ.

Οταν αρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, 
συνειδητοποίησα οτι, οι σκέψεις μου με εκαναν 
ενα άτομο μίζερο και άρρωστο.
Οταν επικαλέστηκα την δύναμη της καρδιάς μου, 
η λογική μου βρήκε ενα πολύτιμο σύμμαχο.
Σήμερα, αυτο το λεω 
ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Οταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά,
κατάλαβα ότι, δεν πρέπει να φοβόμαστε 
τις αντιπαραθέσεις , τις συγκρούσεις και οποιαδήποτε 
προβληματα αντιμετωπίζουμε 
με τον εαυτό μας ή με τους άλλους.
Αυτό το λεμε
ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ.

Ξέρω ότι από τις εκρήξεις στο Σύμπαν
γεννιούνται νέα αστέρια.
Σημερα ξερω οτι,
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Είμαι Γυναίκα!!! Και????

 
 
Μισώ τις δουλειές του σπιτιού. 
 

   
 
Στρώνεις τα κρεβάτια........
 
 
 
  
 
Πλένεις τα πιάτα......
 
 

 
 
Κι έξι μήνες μετά, άντε πάλι από την αρχή!

Γιατί η γυναίκα και όχι ο άντρας? Γιατί εγώ και όχι εσύ?

Το περασμένο Σάββατο έτυχε να βρεθώ σε μια βάφτιση που έγινε σ'ενα μικρό εκκλησάκι χτισμένο στην κυριολεξία μέσα στα χωράφια και το οποίο ανήκε στους ορθόδοξους  παλαιοημερολογίτες. Πολύ όμορφο μέρος οφείλω να ομολογήσω. Επειδή όμως είχε τρομερή ζέστη αναγκαστικά μείναμε στην αυλή της εκκλησίας απολαμβάνοντας τη σκιά των δέντρων. Χαζεύοντας γύρω μου και περιμένοντας να τελειώσει η βάφτιση και να μας μοιράσουν επιτέλους εκείνα τα ωραία προφιτερόλ που πολύ τα απολαμβάνω, παρατήρησα κάτι. Όλες οι γυναίκες γύρω μου φορούσαν μακριές φούστες πράγμα το οποίο δε μου φάνηκε περίεργο. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι οι γυναίκες αυτές φορούσαν επίσης ζακέτες με μακριά μανίκια την ώρα που εμείς οι υπόλοιποι ψηνόμασταν και επίσης φορούσαν φουλάρια στο λαιμό τους! Όλες όμως! Όλα αυτά ενώ ήταν στην αυλή. Με το που έμπαιναν όμως στην εκκλησία, έβγαζαν τα φουλάρια και τα φορούσαν στο κεφάλι σαν μαντήλια. Και όχι μόνο οι γυναίκες αλλά και τα μικρά κοριτσάκια. Στην ουσία κανένα μέλος του σώματός τους δεν ήταν ξεσκέπαστο παρά μόνο το πρόσωπο και οι παλάμες. Είπαμε....σεβαστό. Δικαίωμα του καθενός να εκφράζεται με όποιο τρόπο θέλει και να πιστεύει όπου θέλει. Και αν το να ντύνεται μια γυναίκα μ'αυτό τον τρόπο όταν μπαίνει στο χώρο της εκκλησίας είναι κάτι το οποίο με τη θέλησή της κάνει και νιώθει άνετα μ'αυτό, εγώ δε θα το κρίνω. Αυτό που με εκνευρίζει όμως και που με τίποτα δε μπορώ να ανεχτώ είναι το ότι όλα αυτά ισχύουν ΜΟΝΟ για τις γυναίκες. Μόνο αυτές πρέπει να είναι προσεκτικές με το ντύσιμό τους, με το βάψιμό τους, με τη συμπεριφορά τους στο χώρο του Ιερού Ναού. Οι άντρες ως συνήθως δεν έχουν κανένα παρόμοιο περιορισμό. Και για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, στην είσοδο υπάρχει μια μικρή ταμπελίτσα που αναγράφει ότι οι γυναίκες που προσέρχονται στο εσωτερικό του ναού θα πρέπει να είναι ευπρεπώς ντυμένες!!! Και οι άντρες? Τι θα πρέπει να κάνουν οι άντρες? Απολύτως τίποτα! Τώρα θα μου πεις πως θα μπορούσε ένας άντρας να είναι προκλητικά ντυμένος? Γιατί δηλαδή....το να φαίνεται το μπράτσο μιας γυναίκας είναι πρόκληση? Και γι αυτό θα πρέπει να ανεχτεί αυτή τον καυτό ήλιο? Γιατί η γυναίκα? Το φωνάζω και θα το φωνάζω! Γιατί η γυναίκα θα πρέπει να είναι η συμμαζεμένη, η προσεκτικά ντυμένη, η ΣΕΜΝΗ!!! Το τι είναι σεμνό και τι άσεμνο ποιος το κρίνει δηλαδή? Είναι σεμνά ντυμένη μια γυναίκα η οποία έχει καλυμένα τα μπράτσα της, τα πόδια της και το κεφάλι της? Και ο άντρας? Τι θεωρείται "σεμνό" για έναν άντρα? Τίποτα! Γιατί πολύ απλά ο άντρας έχει το δικαίωμα να φοράει ότι γουστάρει και να κυκλοφορεί όπως γουστάρει και συγχρόνως έχει το δικαίωμα να βάζει έξω από μια εκκλησία ταμπελάκι που λέει "παρακαλούνται οι γυναίκες που εισέρχονται στο ναό να μην είναι προκλητικά ντυμένες". Γιατί το μόνο σίγουρο είναι πως δεν την έβαλε γυναίκα αυτή την επιγραφή.....

Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

10 πράγματα που μαθαίνει μία γυναίκα μεγαλώνοντας !!!

1. Οι υποσχέσεις που λένε..."για πάντα" δεν κρατάνε για πάντα...

2. Οι ωραίοι άντρες δεν έχουν πάντα αυτοπεποίθηση

3. Το ότι είναι κάποιος ωραίος δεν σημαίνει απαραίτητα και πως θα κάνει καλό σεξ...

4. Οι λιγότερο όμορφοι άντρες δεν είναι απαραίτητο να κάνουν κακό σεξ...

5. Οι πιο brutal- "νταλικέρης στυλ" άντρες μπορεί να είναι πιο τρυφεροί και γλυκούληδες από εκείνους που ξημεροβραδιάζονται στον καθρέφτη.

6. Οι ωραίοι, όσο αρσενικά και αν μοιάζουν, δεν είναι στα σίγουρα 100% straight... Θέλετε παραδείγματα μήπως;

7. Μια γυναίκα δεν είναι "ανοργασμική" εάν δεν έχει οργασμό κατά τη διάρκεια του σεξ με κάποιον. Κάποιος άλλος μπορεί να την κάνει να πετάει στα σύννεφα. Φταίει πάντα ο άντρας όταν η γυναίκα δεν ικανοποιείται! Πολύ βασικό αυτό! Δεν υπάρχουν ανοργασμικές γυναίκες!

8. Ο έρωτας είναι κάτι μόνιμο αλλά και ταυτόχρονα παροδικό. Μπορείς να είσαι ερωτευμένη χωρίς να κάνεις καθόλου διαλείμματα και με τον ίδιο τρόπο σε όλη τη διάρκεια της ζωής σου αλλά με διαφορετικά πρόσωπα!

9. Ο άντρας της ζωής σου είναι πολλοί και όχι ένας!

10. Όλα αυτά που πίστευες μικρούλα-για πρίγκιπες- απλά ξέχασε τα, δεν υπάρχουν!



Πηγή: http://www.mylady.gr

Όταν ο Θεός έπλασε τη γυναίκα....


Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Γιατί????

Καλοκαίρι. Ιούλιος. 12 τα μεσάνυχτα. Αραχτές οι δυο μας στο μπαλκόνι με ένα μπουκάλι carib ανάμεσά μας. Λεμόνι δεν έχουμε για να κόψουμε σε φετούλες και να βάλουμε μέσα αλλά ρίξαμε λίγο χυμό λεμονιού και σα να μας άρεσε.....

Μας τέλειωσαν οι σοβαρές συζητήσεις κι απλώς καθόμαστε και απολαμβάνουμε τη μπύρα και το τσιγάρο μας.

Και ξαφνικά ...... πέφτει στο τραπέζι το ερώτημα :

Γιατί εμείς καταλαβαίνουμε τι θέλουν οι άντρες ενώ αυτοί δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει μέσα μας?

Κι αφού αυτό έμεινε αναπάντητο, ακολουθούν τα επόμενα.

Γιατί τρέχουμε όλη μέρα και προς όλες τις κατευθύνσεις για να ευχαριστήσουμε τους πάντες εκτός από τον εαυτό μας?

Γιατί ακούμε γκρίνια παρόλα αυτά?

Γιατί πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένες από πάνω?

Γιατί για να βγούμε για έναν καφέ πρέπει να καταστρώσουμε στρατηγικό σχέδιο?

Γιατί το μόνο φαγητό που πετυχαίνουμε είναι οι πένες α λα βότκα?

Και το κυριότερο : Γιατί επιμένουμε να πηγαίνουμε στα Hondos για ένα μολύβι και να βγαίνουμε από εκεί φορτωμένες με σακούλες? Και χωρίς το μολύβι....


ΓΙΑΤΙ......

Γυναίκες είμαστε!!!!